pipeclub.gr

[vangelakas]

Ὅταν τὸ ἵδρυμα πολιτισμοῦ Σταῦρος Νιάρχος ἀποπερατώθη καὶ ἑτοιμάσθη, οἱ περὶ αὐτοῦ ἰθύνοντες συσκέπτοντο καὶ ἤψαχναν ὅπως εὕρωσιν μπάνικη ἐκδήλωση ἵνα δι’ αὐτῆς ἐγκαινιασθῇ ἡ λειτουργία του.

Ὅπως ἀντιλαμβάνεσθε, ἀναζητοῦσαν κἄτι πολὺ πολὺ ἰδιαίτερον!

Νὰ κάνῃ μπάμ!

Ἐξητάσθησαν διάφορα· νὰ λάβῃ χῶραν αὐτοῦ:

(i) ὁ ἀποχαιρετιστήριος λόγος τοῦ τότενες ἀποχωροῦντος μειγάδος πρόεδρα τῶν ΗΠΑ
(ii) ἀπονομὴ βραβείου στὸν James Watson, τοῦ ὐπεργήρου μὲν χαλκέντερου ὡστόσο ἀνακαλυψιάρη τοῦ δνα
(iii) λάϊβ διαρραγὴ τοῦ ὑμένος τῆς Μπροὺκ τῆς Σίλντς
(iv) ἡ παρουσίασις τοῦ ἄϊ φὸν 10 ὑπὸ τοῦ Τιμοθέου Κούκ.

Βάσει διασταυρωμένων καὶ ἐγκύρων πηγῶν καὶ οἱ τέσσερις προτίθεντο νὰ συμμετάσχουν.

Ἐν τέλει ὅμως τοὺς ἔφτυσαν οἱ ἐν λόγῳ ἰθύνοντοι τοῦ ἱδρύματου, αὐτοὺς τοὺς τέσσαρες.

Βέβαια!

Καὶ προεκρίθη κἄτι ἄλλο.

Προετιμήθη... ἡ πανηγυρικὴ ἐκδήλωσις γιὰ τὰ δεκάχρονα τοῦ vangelakas εἰς τὸ pipe club τὸ ἑλληνικόν.

Ἦταν Μάϊος τοῦ 2008 ὅταν.

Βέβαια!

Τὴν ἐκδήλωσιν ταύτην ἑτοιμάζει σκηνοθετικῶς ὁ Ζὰν Λὺκ Γκοντάρ. Ἀφιλοκερδῶς. Δὲν μοῦ ἐπιτρέπεται (μὲ ῥήτρα ἑνὸς ἑκατομμυρίου εὐρὼ) νὰ ἀποκαλύψω τὸ περιεχόμενο, ἀλλὰ δὲν κρατιέμαι. Εἶπα νὰ σᾶς ψιθυρίσω μερικά.

Θὰ εἶναι βίντεο. ΟΚ.
Καὶ θὰ γίνεται μία (σὲ πρῶτο πρόσωπο) ἀναφορὰ εἰς τὰ καπνοσυρίγγια τοῦ vangelakas.

Ὄχι ὅλα. Ἀλλὰ εἰς τὰ ἀποκτηθέντα ἀπὸ τὰ ἐξωτερικῷ ταξείδια.

Θὰ εἶναι κἄτι τέτοιο:

[vangelakas]

Παρίσιοι. Μάρτιος τοῦ 2009.
Σὲ κἄποιο καπνοπωλεῖον, εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς πλατείας Σαὶν Μισέλ. Ἡ περιοχὴ αὐτή, ἐκεῖνο τὸ σημεῖον τῆς περιβοήτου ἀνατολικῆς πλευρᾶς τοῦ Σηκουανός, θαρρῶ ὅτι εἶναι ἀπὸ τὰ πλέον γραφικὰ τῆς ὡστόσο ὑπερτιμημένης πρωτευούσης τῶν Φράγκων. Ἡ ἀγορὰ αὐτὴ ἦταν λίγο περιπετειώδης. Τὸ shank ἦταν βουλωμένο, κἄτι εἶχε ξεχάσει προφανῶς ὁ κατασκευαστὴς νὰ ὁλοκληρώσῃ. Τὸ διεπίστωσα ὅταν εἶχα γυρίσει στὸ χοτέλι. Εἶχα πετάξει τὴν ἀπόδειξη, ἀνησύχησα μπὰς καὶ δὲν μὲ ἐπίστευαν, ἐπῆγα τὴν ἑπομένη μέρα, πλήρης τσαμπουκαλευθεὶς καὶ τέλος πάντων, μὴν πολυλογῶ, ἐν τάξει, πῆρα κἄποια ἄλλη, ὅμοια.

Ῥώμη. Μάρτιος 2010.
Σὲ σκοτεινότατο κατάστημα σὲ πεζόδρομον ἀρχόμενον τῆς κρήνης τοῦ Τρέβι. Σκοτεινότατο κατάστημα λοιπὸν μὲ τὸν ἰδιοκτήτη νὰ εἶναι παρέα μὲ κἄποιον ἄλλον, καπνίζοντες βεβαίως, συζητῶντες γιὰ κἄτι ποὺ μόνο ἰταλομαθεῖς μποροῦν νὰ μᾶς ποῦν καὶ διαθέτοντες τὸ συναίσθημα νομῆς τῆς κοινῆς καὶ ἐξεζητημένης ἰδιότητος. Τοὺς ἔλεγες καὶ τεκτονίζοντες ἄμα λάχει. Ὡραῖο μέρος τὸ ὁποῖον φεῦ! δὲν ηὗρα ὅταν πῆγα πάλι ἓξ ἔτη μετά.

Λευκωσία. Νοέμβριος 2011.
Ἐκείνη τὴν ἡμέρα εἶχε πέσει βρόχα ποσότης ἴση μὲ τὴν πίπτουσα καθ’ὅλην τὴν διάρκειαν τοῦ ἔτους, στὸ σχεδὸν ἄνυδρο νησί. Βρῆκα τὸ καπνοπωλεῖον ἐντελῶς τυχαίως, πάνω στὸ καμπουρωτὸ βάδην ποὺ σὲ προκαλεῖ ὁ δριμὺς ὑετός. Ἱκανοποητικὴ ποικιλία ἐντός, ὁ πωλητὴς ὡστόσο μᾶλλον μυρωδιάς, καθ’ὅσον ἀναφερόμενος στὸ φιλτράκι, τόνισε ὅτι ἂν δὲν μαυρίσῃ σὲ ἀπόχρωση τῆς κολάσεως ἐβένινη, δὲν τὸ ἀλλάζει. Εἰς τὴν Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, πλησίον, ἔναντι τοῦ ταχυδρομείου.

Ἀμστελλόδαμον, βασίλειον τῆς Ὁλλανδίας. Ὀκτώβριος 2012.
Ἐντυπωσιακαὶ βιτρίναι ἐντός. Τιμαὶ ξηλώσου ῥὲ τσίπη! Ποικιλία κάτσε καλά. Νἄχα χίλια μάτια τὶς πίπες σου νὰ βλέεεεπω… Γιώτα Λύδια speaking ἢ κάλλιον, ἄδειν. Εἰς τὴν ὀδὸν Ῥόκιν.

Λονδῖνον, Ἡνωμένον Βασίλειον. Ὀκτώβριος 2013.
Ἀκριβὰ καὶ ἄσχημα καπνοσυρίγγια. Τὸ δὲ ὕφος τῶν πωλητῶν, ἐφάμιλλον μὲ αὐτὸ τοῦ Σκροὺτζ τῆς γειτονιᾶς σου καθὼς σπεύδεις νὰ τοῦ δανειστῇς εὐρά. Eἰς τὴν ὁδὸν Σαὶν Τζαίημς.

Σόφια. Μάρτιος 2014.
Σὲ ἕνα μὼλλ τῆς πόλεως, τὸ μὲ τὴν ῥωμαϊκὴ ὀνομασία τῆς Σόφιας· Сердика. Ἡ πωλήτρια μὲ εἶδε καὶ παραξενεύτηκε· μᾶλλον θἆχε νὰ δῇ πελάτη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ζίβκωφ… Ἐν τάξει, δὲν ὑπῆρχον μὼλλ εἰς τὰ ἔτη τοῦ ὑπαρκτοῦ, παρομοίωσις ἦτο. Αἱ τιμαὶ ὄχι ἀκριβαὶ ἀλλὰ ἀνέμενα κἄτι καλλίτερον.

[vangelakas]

Βελιγράδιον. Ἰούνιος 2014.
Ζαχάρωνα ἀρκετὴν ὥραν τὴν μέρσαουμ. Ἡ πωλήτρια φαινόταν κι αὐτὴ νὰ ἐπιμένῃ νὰ τὴν ἀγοράσω. Τὸν λόγον ἀντελήφθην ἀργότερα· ὑπῆρχε ἓν κἄποιο ψεγάδι εἰς τὸ γλυπτόν. Σὲ ἔνα στενότατο στενὸ τῆς κεντρικοτάτης Μιχαήλα (Кнеза Михаила) στενὸ σὰν αὐλή. Γιὰ 43,22 ἔουρος (4.500 δηνάρια) μοῦ φαίνεται πάντως καλὴ ἀγορά.

Βιέννη. Ὀκτώβριος 2014.
Ἡ πωλήτρια ζηλώσασα τοὺς ἀγενεῖς ἄγγλους, εἶπε νὰ τοὺς ξεπεράσῃ. Ἐνοχλήθη πολὺ ποὺ καταστήματι εἰσῆλθον, κἄτι μᾶλλον ἔκανε πίσω, εἰς τὸ ἐργαστήριον – τὸ πολὺ πολὺ νὰ ἔβραζε πατάτες, κἄτι ἄλλο πιὸ σπάϊσυ ἐπ’ οὐδενὶ καθ’ ὅσον εἶχε παύσει νὰ εἶναι γυναῖκα τοὐλάχιστον 17 ἔτη. Πλατεία Freyung, σὲ ἀπόσταση τζούρας ἀπὸ τὸ καφὲ τσεντράλ.

Βουκουρέστιον. Νοέμβριος 2014.
Λίαν φινετσάτον κατάστημα μὲ πολὺ πρᾶμμα ἐντός! Τιμαὶ καλαὶ καίτοι τὰς περίμενα λίιιιγο πιὸ φθηνάς. Calea Victoriei, ψηλά, ἐλαχίστως πρὸ τῆς Piaţa Victoriei.

Πράγα. Μάρτιος 2015.
Πρόσεχα περισσότερον τὴν ἔγχρωμον πωλήτριαν παρὰ τὶς πίπες. Καὶ πρᾶγμα τι! Φαινόμενο τόσο γκροτέσκο! Σὲ μιὰ πόλι μὲ θηλυκὰ χρώματος ῥὸζ τὰ ὁποῖα ἔχουν πλημμυρίσει τὴν βιομηχανία τῆς τσοντός, νὰ ἔχῃς μάτια γιὰ μιὰν ἀφροευρωπαίαν ἀραπίνα! Τελικῶς ἠγόρασα μιὰν Butz Choquin τῆς ὁποίας τὸ κόψιμο στὴν μετώπη, μὲ χαλᾶ ὀλίγον τι.

Μαδρίτη, Βασίλειον τῆς Ἰσπανίας. Μάϊος 2015.
Τιμαὶ κάνε πιὸ πέρα ῥὲ λοῦστρο! Ἀλλὰ δὲν μποροῦσα νὰ μήν! Ὁ πωλητής, καλή του ὥρα, μᾶς ἀφηγεῖτο τὴν ἱστορίαν (σχεδὸν) κάθε πίπας του. Ἐν τάξει, δὲν εἶναι κακό, δὲν είναι καὶ τόσο κακὸ θὰ μοῦ πῇς, ἀλλὰ ὅταν ἔχῃς ἀναφέρει τετράκις ὄτι δὲν ὁμιλεῖς τὰ καστιλιάνικα… Διότι ἱσπανιστὶ μᾶς ὡμίλει… Ἤμην ὅμως τόσο ἀνεκτικὸς μὲ αὐτὸν καὶ μὲ τοὺς ἰσπανοί… ἕνεκα ἡ βασιλομήτωρ καὶ ἀδελφή τοῦ ἠμετέρου Βασιλέως, Σοφία… Ἠγόρασα μιὰν μικρὰν καὶ ἄφιλτρον.

Ταλλὶνν. Ὀκτώβριος 2015.
Στὴν πλατείαν τῆς πανέμορφης παλαιᾶς πόλεως. Τιμαὶ κομσὶ κομσά. Καλότατη ποικιλία. Ἀκριβοὶ καπνοί.

[vangelakas]

Βαρσοβία. Ὀκτώβριος 2015.
Σὲ μιὰν κάθετον τῆς ὁδοῦ Świętokrzyska. Σπουδαία ποικιλία, τιμαὶ καλαί.

Βαντούζ, πριγκιπάτο τοῦ Λίχτενσταϊν.Μάρτιος 2016.
Στὸν μοναδικὸν πεζόδρομον (Städtle) τῆς πόλεως, ἔνθα τὰ (ὅποια) μουσεῖα καὶ τὰ (ὅποια) τουριστικὰ καταστήματα. Εἶχα, τὴν προηγουμένην ἡμέραν, σοκαριστῇ μὲ τὰς τιμὰς τῶν καπνοσυριγγίων εἰς τὴν Ζυρίχην. Καὶ ἐπειδὴ ἦσαν ἀγενεῖς, εἶπα νὰ ἀφήκω τὸν ὀβολόν μου εἰς τὸ γειτονικὸν κρατίδιον καὶ οὐχὶ εἰς τὴν Confoederatio Helvetica. Ἔβλεπα τὰς τιμὰς καὶ σκεπτόμην, φὰκ τί θὰ κάνω; δὲν μπορῶ νὰ πωλήσω τὸ κορμί μου γιὰ νὰ ἀγοράσω πίπα, εἶναι σαρακοστή! Τελικῶς μὲ 109 εὐρὼ (καμιὰ 120 φιορίνια) ἠγόρασα τὴν δευτέραν πιὸ φθηνὴ εἰς σύμπαν τὸ κατάστημα. Ἡ πωλήτρια θύμιζε περισσότερον ὑπεύθυνη δανείων σὲ τράπεζα, λίαν χαμογελαστὴ ἐν τούτοις...

Λιουμπλιάνα. Ἰούνιος 2016
Σχεδὸν τέλειος προορισμὸς γιὰ δυὸ ἡμέρες – τυχὸν ἐπίσκεψις εἰς βενετίαν δέον νὰ συνδυάζεται μὲ τὴν πρωτεύουσα τῆς πιὸ εὐρωπαϊκῆς χῶρας τῆς πρώην Νοτιοσλαυίας. Ἀπὸ καπνοπωλεῖον σὲ μὼλλ εἰς τὴν ὁδὸν Šubičeva. Τιμαὶ καλαὶ καὶ καπνοὶ ἐπίσης καλοί, χωρὶς ὡστόσο ποικιλία.

Βαλλέττα. Σεπτέμβριος 2016
Σὲ μιὰν κάθετον τῆς Triq Ir-Repubblika, μὲ μπόλικο πρᾶμμα μέσα, σχεδὸν ἐγγλέζικες φάσεις ὅπως εἶναι λογικόν.

Ἅγιος Μαρίνος. Ὀκτώβριος 2016.
Νὰ γυρνοβολῶ σὲ ὅλο τὸ κάστρο, ψάχνοντας στὰ ἄπειρα τουριστικὰ καταστήματα καπνοσυρίγγι, μὰ πουθενά. Οὔτε τὸ κοριτσάκι μὲ τὰ σπίρτα, οὔτε ὁ Ὄλιβερ Τουίστ δὲν ἔσχον τέτοιον καημό. Τὄχα πάρει ἀπόφαση ὅτι δὲν θὰ εὕρισκα, ὥσπου πάνω στὴν φευγάλα, ἀκριβῶς στὴν πύλη, ἕνα μαγαζὶ μὲ πίπες ποιότητος ὡς τόσο μὲ ἔκαψες. Δὲν μὲ χάλασε πάντως καίτοι 29 εὐρὼ γιὰ τέτοιο κομμάτι δὲν τὰ δίδεις.

Βουδαπέστη. Νοέμβριος 2016.
Μὲ τέτοια τιμὴ δὲν ἔχει κουτί. Ἔτσι μοῦ εἶπε ὅ μογγολογενὴς μαγυάρος καὶ ἤθελα νὰ γίνω ταξίαρχος θεοχάρης καὶ νὰ τοῦ σπάσω τὸ μαγαζὶ ἀλλὰ καταδικάζομε τὴν βίαν ἀπόπου κι ἂν προέρχῃται. Πάντως γιὰ 25 εὐρὼ καπνίζει πολὺ ἱκανοποιητικῶς. Ἀπὸ τὴν πλατείαν Vörösmarty, σὲ ἕνα περιπτέρι στὸ ὁποῖο δὲν βλέπεις μέσα, ἡ διαρρύθμισις τῶν καπνοπωλείων εἶναι τέτοια ὥστε νὰ μὴν ἑλκύωνται (; ) οἱ μὴ καπνισταί...

[vangelakas]

Κοπεγχάγη. Βασίλειον τῆς Δανιμαρκίας. Φεβρουάριος 2017.
Εἰς τὸ ἐμβληματικὸν θαρρῶ, danish pipe shop. Ζαλίζεσο βλέποντας ὅλους τοὺς τοῖχοι γεμάτους μὲ πίπες. Τέλεια!

Μόντε Κάρλο, Πριγκηπάτον τοῦ Μονακό. Μάϊος 2017. 
Ἔχω πιεῖ τὸν ἐννέων εὐρῶν ζύθο εἰς τὸ Café de Paris Monte-Carlo ὡς γνήσιος καράμπαμπας νομίζων ὅτι κἄτι μόλις εἶχα κάνει καὶ σπεύδω εἰς Métropole Shopping Monte Carlo. Εἶχα συναίσθηση τῆς (τιμολογιακῆς) καταστάσεως. Αἱ τιμαὶ ἐκεῖ λογικαὶ (γιὰ Μόντε Κάρλο). Κυττοῦσα τὶς κακάσχημες πίπες καὶ σκεπτόμην ὅτι θὰ διερράγετο ἡ παράδοσις. Ἐν τέλει, ἀναρωτήθηκα: Συνουσιάζεται; Ἀπήντησα: Δέν. Ὁπότε τὴν ἠγόρασα, ἠγόρασα τὴν πλέον φθηνὴ τοῦ καταστήματος. Εὐρὼ 135.

Σμύρνη. Αὔγουστος 2017.
Στὸ καπνοπωλεῖον τοῦ Konak Pier Mall. Μέσα στὴν συσκευασίαν τῆς πίπας (ὅπου τάμπερ, ἀναπτήρας, μάκτρα) ἀποθαμένα μυιγάκια. Ἐλάχιστα ἐκθέματα, ἀνύπαρκτοι καπνοί. (Γκιαοὺρ) Σμύρνη, τρίτη μεγαλυτέρα πόλις τῆς Τουρκιᾶς μετὰ τὴν Ἐς τὴν Πόλιν καὶ τὴν Ἄγκυρα.

Ῥίγα. Σεπτέμβριος 2017.

Σὲ μιὰ ὀνειρώδη γειτονιὰ ὁργασμὸ art nouveau κτηρίων, στὴν ὁδὸν alberta γιὰ τὴν ἀκρίβειαν, ὀλίγον πρὸ τοῦ μουσείου ἂρτ νουβὼ τῆς πόλεως. Ἡμιυπόγειο, ἀλλὰ φωτεινότατο, μὲ πολλὰ ἐνδιαφέροντα ἐκθέματα.Τιμαὶ εὐρωπαϊκαί.

Βίλνιους. Σεπτέμβριος 2017
Ἐπὶ τῆς κεντρικοτάτης λεωφόρου τοῦ ἄστεος, gediminas, σὲ κἄποιο ἐμπορικὸν κέντρον. Τιμαὶ ἀπωθητικαὶ - ἐπεσήμανα ὡς τόσο, μίαν ἐμφανίσιμον, τῆς ὁποίας ἡ ὑπὲρ τὸ δέον χαμηλὴ τιμὴ (17 €) τὴν ἔκανε ἀναξία προσοχῆς. Δὲν μοῦ φάνηκε ὅμως τόσο χάλια καὶ ἠγοράσθη. Ἡ πωλήτρια καὶ ὀ μπαμπᾶς της προσεπάθουν (εἰς μάτην) νὰ μὲ πείσωσιν ὅπως ἀγοράσω κἄνα ἄλλο κομμάτι, ἀκριβότερο. Τόσο, ὥστε ἔνοιωσα ἐνοχικῶς ὅταν πλέρωσα γι’αὐτήν.
 
Ἀνδόρρα λὰ Βέγια. Πριγκηπάτον τῆς Ἀνδόρρας Ὀκτώβριος 2017.
Καταστήματα μὲ διαρρύθμιση ἴδια τῶν ἀεροδρομίοις ἀφορολογήτων, ἐπὶ τῆς λεωφόρου Meritxell, τῆς μοναδικῆς ἐμπορικῆς λεωφόρου τῆς πόλεως – ἡ ὁποία ἀποκτᾷ διόλου εὐκαταφρόνητη γραφικότητα πέριξ τοῦ ναοῦ Sant Esteve. Ἡ Butz Choquin ῥουστικέητηντ ἦταν τόσο ἐλκυστικὴ καίτοι ὁ πωλητὴς ἠρνήθη νὰ κόψῃ 2 εὐρώ. Ἔφυγα θιγμένος ἀλλὰ ἐπέστρεψα μετὰ ἀπὸ λίγο, διότι πολὺ μὲ ἄρεζε. Μέχρι καὶ τώρα, δὲν τὴν ἔχω καπνίσει.

[vangelakas]

Βαρκελώνη, Βασίλειον τῆς Ἰσπανίας. Ὀκτώβριος 2017.
Mία ἑβδομάδα μόλις μετὰ ἀπὸ τὸ δημοψήφισμα, πρὶν ὅμως απὸ τὸ ὤδινεν ὄρος καὶ ἔτεκεν μῦν, τὴν οὐρὰ στὰ σκέλια φυγὴ τοῦ κατὰ τ’ἄλλα Ντουρούντη, ὅταν ἀκόμα ὐπῆρχε ἕνας κἄποιος ἀναβρασμὸς ἀπὸ τοὺς καταλανοὶ σὲ ἀποσχῖζον στύλ, δὲν εἶχα καμμία διάθεσις νὰ ἀφήκω λεφτὰ στοὺς σκοπεύοντες ἀποσκίρτησιν ἀπὸ τὸν Φίλιππον, τὸ ἀνήψι τοῦ ἡμετέρου. Διεκπεραιωτικῶς γυρνοβολοῦσα εἰς τὴν Βαρκελώνην· ἀγνοοῦσα Μπαρθελονέτες, τὰ πάντα ὄλα τοῦ Γκαουντὶ καὶ τὴν γοτθικιὰ συνοικία - αἱ μόναι στιγμαὶ ποὺ ἔβγαζα γοῦστα εἶναι ὄταν ἔγραφα στὶς τουαλέττες μπάρ, καφωδείων, ταβερνῶν κἄτι μούρλια τσιτάτα ὅπως Viva Franco, arriba España! καὶ Viva el Rey! Σὲ ἔνα συνηθέστατο σιγαροπωλεῖον, βρῆκα μία ἀναλόγου ποιότητος πίπα, τὴν ὁποίαν καὶ ἠγόρασα.
 
Μπρύζ, Βασίλειον τοῦ Βελγίου. Νοέμβριος 2017.
Ὦ λαλά ἡ Βρύγη, ὦ λαλά! Ντάξει, πολλαὶ (σχεδὸν ἅπασαι) πρωτεύουσαι καὶ πόλεις εὐρωπαϊκαὶ διαθέτουσαι ποταμὸν εἶναι εὔμορφαι, ἀλλὰ στὴν Μπρὺζ παθαίνεις τὸ κατιτίς σου. Ηὗρα τὸ καπνοπωλεῖον ὅλως τυχαίως, ἐπὶ τῆς Predikherenstraat, ἕνα μεγάλο κατάστημα μὲ εὐγενεῖς πωλητάς· καὶ φυσικά, ἀπέκτησα ὅλο αὐτὸ τὸ συναίσθημα τὸ γεννώμενον ὅταν εἰσέρχεσαι σὲ μεγάλο καπνοκατάστημα. Αἱ τιμαὶ πάντως, εὐρωπαϊκαὶ καὶ οἱ τῶν καπνῶν ἐπίσης.
 
Λουξεμβοῦργον, Μέγα Δουκάτον τοῦ Λουξεμβούργου. Νοέμβριος 2017.
Ἦταν Κυριακὴ ἡ ἡμέρα ἐπισκέψεως εἰς τὴν πόλιν μὲ ὅλα τὰ καταστήματα κλειστὰ - κἄτι ποὺ ἔγινε ἀντιληπτὸν μὲ μείζoνα ἀπογοήτευσιν καθὼς ἀνηφόριζα τὴν πλήρη ἐμπορικῶν avenue de la Gare. Κλειστὰ ἐπίσης καὶ τὰ πάντα πέριξ τῆς place d’ armes καὶ σὲ ἕνα μόλις ἀνοικτὸ σουβενιράδικο, πλησίον τοῦ παλατιοῦ, ἡ μανδὰμ μὲ εἶπε ὅτι ὅλα κλειστὰ σήμερις. Στενοχωρήθην πολὺ καὶ μοῦ σκίασε τὸ ἐπίλοιπον τῆς τσάρκας - ἐντάξει ὄχι καὶ τελείως. Ὅταν εἶχε παρέλθει ἡ ὥρα καὶ ἔπιασα νὰ γυρνῶ (πρὸς τὸ σιδηροδρομικὸν σταθμὸν) σκέφτηκα νὰ ἐπιστρέψω ἀπὸ τὴν ἑτέραν κεντρικὴν λεωφόρον, τὴν Avenue de la Liberté. Ὀλιγοκοσμία, κλειστὰ καταστήματα ὥσπου σχεδὸν στὸ τέλος της, λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν ὥσμωσή της μὲ τὴν de la Gare, ἕνα ἀνοικτὸ καπνοπωλεῖον. Δὲν ἦταν λύσις τῆς ἐσχάτης στιγμῆς ὅπως στὸν Ἅγιο Μαρίνο, τὰ ἐκθέματα πολὺ ὅμορφα ἀλλὰ ἀκριβά.

Τίρανα. Φεβρουάριος 2018
Εἶχα ἕνα (μικρὸ) ἄγχος ἂν θὰ βρῶ κἄποιο καπνοπωλεῖο (ἀδικαιολογήτως θαρρῶ - εἶχα βρεῖ σὲ Βαντούζ, Ἀνδόρα λὰ Βέγια, Μονακό, Ἅγιον Μαρίνο, στὰ Τίρανα δὲν θὰ εὕρισκα; ). Ἄλλωστε ὑπῆρχε καὶ ἡ πρότασις τοῦ Ἀργύρη γιὰ τὸ τῆς ὁδοῦ Βάσο Πασᾶ. Εἶμαι ὅμως λίαν ἀγχώδης, φοβόμην ὅτι δὲν θὰ τὸ ἐνετόπιζα, διότι εἶναι πολὺ ζόρι νὰ βρῇς κἄτι στὰ Τίρανα, καθ’ὅσον δὲν διαθέτουσιν ἀριθμὸν αἱ οἰκίαι των, τὰ καταστήματα κλπ (πλὴν τοῦ μὴ ἀριθμόν, ἡ Ἀλβανία εἶναι ἡ μόνη χῶρα σὲ ὅλην τὴν Εὐρώπη ὅπου δὲν ὑπάρχουν ταχυδρομικοὶ κωδικοὶ – μαζὺ μὲ τὴν Ἰρλανδία). Ἤμουν τυχερὸς πάντως, διότι μόλις ἐξῆλθον τοῦ χοτελιοῦ, εἰς τὴν ὁδὸν (ῥούγα) Luigj Gurakuqi εἶδον ἕνα πιποπωλεῖον οὕτινος ὡστόσο τὰ ἐκθέματα δὲν μοῦ γιόμισαν τὸν ὀφθαλμόν. Θὰ πάγαινα εἰς τὸ ἀργυρικόν.

Σκάω λοιπὸν μύτη εἰς τὴν βάσο πασὰ τὸ Σάββατον, ὑπὸ βροχὴν τὸ σκηνικὸν καὶ νὰ πνίγεσαι ἀπὸ αὐτὸ τὸ περίεργον αἰθαλόμιχθες τὸ προκαλούμενο ἀπὸ μᾶλλον μιὰν περίεργον βερσιὸν ντῆζελ στὰ τουτοὺ – μοῦ θύμιζε πολὺ τὰ ἔνδοξά μου ἔτη τῆς θητείας εἰς τὰ στρατὰ μὲ τὴν ὑπέροχον αὕραν τῶν στάγιερ καὶ μάγκουρις... Εἰσῆλθον στὸ κατάστημα - δεξιὰ εἶναι ὅπως κατεβαίνουμε τὴν ὁδόν, προερχόμενοι ἐκ τοῦ ποταμοῦ Λάνα (ντάξει, δὲν εἶναι καὶ ὁ Δούναβης, ἀλλὰ διαθέτει μιὰν κἄποια γραφικότητα εἰδικῶς δι’ ἡμᾶς τοὺς ταλαιπώρους γραικοὺς καὶ εἰδικῶς ἀθηνέζους οἵτινες ὅπου εὕρωμεν ποτάμι, τὸ θάπτομεν).

Εἰσῆλθον καὶ ταμειάτα ἑδράζετο μιὰ παρουσία ὦ λαλά! Ἐλησμόνησα πάραυτα μπίλαρντ, πρίνς, λατάκια καὶ ὅ,τι ἄλλο διασκεδάζει καλοφόρετα ἢ ὄχι, πᾶσα ἕνα καπνοσυριγγιστήν. Ξανθὸν τὸ τῆς πωλητρίας χρῶμα ἀλλὰ ὄχι τὸ κίβδηλον, τὸ ἐλαιοχρωματισμένον, φυσικόν, κάργα φυσικόν, ἐκ τῆς μητρός... Μὲ ἔσκιασε πάραυτα ἕνα πέπλον σκανδιναυισμοῦ, τὰ βαλκάνια ἐχάθησαν μέχρι νὰ πῇς τὸν μονόλογον τῆς Μόλλυ στὸν (ἐπίλογον τοῦ) Ὀδυσσέα! (Tὸ) Πρόσωπον (της) ; Αὐτὸ ποὺ εἶχε κατὰ νοῦ ὁ Μιχαὴλ Ἄγγελος ὅταν ἔσιαχνε τὰ ἄλλα ἀγγελάκια τὰ ἀραγμένα στὴν ἐκκλησιὰν τὴν σιξτίνα. Ἐνσυνειδήτως πλήρως καὶ ἑκατὸ τὰ ἑκατὰ δὲν ἔσκουψα τὴν ματιά μου εἰς τὸ μποῦστο της, διότι ἐὰν ἤβλεπα μεγέθη τὰ ἀγαπησιάρικα σὲ ἐμένα καὶ ἅπτονται cup Ε ἢ F ξερωγὼ θὰ τῆς ἔκαμνα ἀσκαρδαμυκτὶ πρότασιν γάμου καὶ ποιός ἀκούει τὴν μαμά μου μὰ καὶ τὴν συνείδησίν μου ἥτις εἶναι ὑπέρμαχος τῆς καθαρότητος τῆς φυλῆς. Τέλος πάντων, ἀνάσανα κἄπως, ἀνέκτησα μιὰν αὐτοκυριαρχίαν καὶ τῆς εἶπον ὅτι θέλω νὰ διῶ τὶς πίπες. Ἐκεῖ! Διότι ἐν τῷ μεταξὺ δὲν καταλάβαινε ἐγγλέζικα, τὰ προφορᾶς cocney ποὺ διαθέτω, τὰ ὁποῖα ἐν τάξει, δὲν εἶναι καὶ σὰν τοῦ Γαρδέλη εἰς τὸ ἔλα νὰ γυμνωθοῦμε ντάρλινγκ. Καὶ ἐκεῖ ποὺ ἔφθασε νὰ ξεκλειδώσῃ τὴν βιτρίνα, τῆς ἔπιασαν γέλια. (Διαθέτουσιν καὶ οἱ ἀλβανοὶ τὰ αὐτὰ στερεότυπα μὲ τὶς πίπες; ) Ἤθελα νὰ τῆς πῶ τί γελᾷ’ μωρή, γέλια σοῦ προκαλεῖ ἡ παρουσία τοῦ Παμμεγίστου Βαγγέλακα; Προφανῶς ἦσαν γέλωτες νευρικότητος διότι εἶναι κι αὐτὴ μιὰ ἀντίδρασις, νὰ ἵστασαι παρακειμένως μὲ τὸν ὑψιπετὴν Βαγγέλακα· ἄλλαι γὰρ μανταμίτσαι, δὲν ἔχουσιν βιώσει οὔτε τὴν ἁπλῆν παρ’ἐμοῦ συμπαρουσίαν, τί λὲ’ τώρα, κάτσε καλά. Ὄθεν, τῆς ψιλοσυγχώρησα τὰ χιχιχί. Δὲν εἶχα ὅμως καμμίαν προσοχὴν εἰς τὸ παρακολούθημα καὶ ἔλεγχον τῶν πιπῶν, ἡ παρουσία της δίπλα μου ἦταν... ἦταν ἐκτὸς θέματος! Ἐδῶ μιλᾶμε γιὰ καπνοσυρίγγια. Δὲν μπορῶ νὰ μιλήσω γιὰ φαλλικοὺς ἰλίγγους καὶ τὰ ῥέστα. Καπνοσυρίγγια λοιπόν. Φθηνὰ τὰ βρῆκα. 25-30 εὐρὼ περίπου ὅλα καὶ -ὄχι πὼς εἶμαι κἄποιος ἐπαΐων, τοὐναντίον- ἡ ποιότης αὐτῶν ἱκανοποιητική. Μία ἦτο ὑπερτάτη ἀλλὰ κόστιζε 8k λέκε, περίπου 60 εὐρώπουλα καὶ ἀνέκρουσα πρύμναν. Ἠγόρασαν ταύτην, τὴν κάτω κάτω. Οἱ καπνοὶ μᾶλλον καλῶς, μᾶλλον. Ὁ ῥόγιαλτυ τῆς ντάβιντοφ, στὰ 10 εὐρώ. Ἡ ξανθὴ ὑπαλληλίνα (αὐτὸς ὁ ἀνυπέρβλητος κι ἀνίατος ἵμερος) τὸν ἐπώλει 1,4 k λέκε, ὅπερ στὰ εὐρὼ περίπου 10,50. Ἐνεφάνισα ἕνα τραπεζογραμμάτιον τῶν 10 εὐρωπούλων καὶ ἠρώτησα:

«Ἄν σὲ δώκω αὐτό, εἴμεθα ἐν τάξει;»

«Ὄοοοοοοοοοοοοχι!» Ἠρνήθη λὲς καὶ πάλι ἐκτὸς θέματος πάω νὰ κινηθῶ. «1400 λέκε ἰσοῦνται (καὶ μοῦ ἔδειχνε στὸ κομπιουτεράκι) μὲ 360». Τόσα εὐρὰ ἤθελε... 360! Βουνὸ μοῦ φαινόταν ἡ συνεννόησις μαζύ της, δὲν εἴχομεν καὶ κἄναν Τσίπρα ἐκεῖ στὰ πέριξ γιὰ νὰ μᾶς συνδράμῃ, μπλεξάμεν μάστορα, σκεπτόμην... Καὶ ἀνερωτιόμην, μήπως ἐπώλει ὁμοῦ εἰς τὴν τιμὴν ταύτην καί............

Τέλος πάντων, μὴν πλατειάζω. Τὴν ηὗρον ἐν τέλει τὴν ἄκρην, πῆρα καὶ δύο καπνουδάκια στὰ 20 εὐρώ.

Καὶ ἐν τέλει... οὔτε ματιὰ δὲν τῆς ἔριξα φεύγοντας, οὔτε ὑγίειαν δὲν εὐχήθηκα· φαντάζομαι ὅτι τῆς ἔχω γίνει ἐμμονὴ καὶ μὲ ψάχνει διὰ τῆς ἀντιστοίχου ἀλβανίδος Νικολούλαινας καὶ τῶν ἀναζητήσεων τοῦ ἐρυθροῦ Σταυροῦ.

Ἔχει ἀναφερθῇ ξανὰ τὸ τῶν Τιράνων, καπνοσυρίγγι, πρὸς τοῦτο καὶ ἡ μικροῦ μεγέθους γραμματοσειρά.

[vangelakas]

Λισσαβὼν. Μάρτιος 2018

Ἀπέφυγα μετὰ πολλῶν ἐπαίνων νὰ στάξω τὰ εὐρώ μου εἰς καπνοπωλεῖον τῆς πλατείας Ῥούσιου – κἄπου εἶχα διαβάσει ὄτι ἐπρόκειτο γιὰ ἀγενῆ χοντρομαλάκα. Πέρασα ἀπὸ τὸ μαγαζί του, δὲν πρόλαβα νὰ δῶ ἀγένεια στὸν διάδρομο ποὺ θεωρεῖ ὡςκατάστημα, ἀλλὰ πρόλαβα νὰ δῶ ὅτι αἱ πίπαι του ἦσαν ἀδιάφοραι μέχρι χάλια. Ἕνα ἄλλο κατάστημα (Tabacaria Rossio) ἦταν 54 μέτρα νοτίως, ἐπὶ τῆς Αurea μὲ πωλητὰς μᾶλλον βαριεστημένους καὶ χάσαμε κἄποιο στοίχημα μὲ τὸν ἰδιοκτήτη καὶ τέτοια μέρα γαμῶτο, ἀναγκαστήκαμε νὰ κάτσωμε στὸ πόδι του! Τιμαὶ ὁμοίως ἀπωθητικαί. Βαριόμουν νὰ ἐπιστρέψω στὸ Casa havaneza ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Garrett ἀκριβῶς στὴν προτομὴν τοῦ Πεσσόα, ὅπου ἀκριβαὶ μὲν ὅμορφαι δὲ συνεπῶς ἀπὸ τοὺς κοιμήσηδες τοῦ Tabacaria Rossio. Καπνοὶ ἀκριβοί.

Ὄσλον, Βασίλειον τῆς Νορβηγίας. Μάϊος 2018
Εἰς τὴν λεωφόρον τοῦ Ἑρρίκου Ἴμπσεν, παρὰ τοῦ παλατιοῦ, ἓν ἑλκυστικὸν καπνοπωλεῖον μὲ ὄχι καὶ τόσο ἀκριβὰ κομμάτια, ἢ τέλος πάντων, ὄχι μὲ τιμὰς ὁμοίας τοῦ ἐξωφρενικῶς ἀκριβοῦ περιβάλλοντος τοῦ Οὔσλου. Κατέληξα εἰς μία σαβινέλλι μὲ χρῶμα…καραμέλα.

Ποντγκόριτσα. Ἰούνιος 2018
πάντα, πρὸ τῶν ταξειδίων, ἀναζητῶ στὸ διαδίκτυον, καπνοπωλεῖα. Βρῆκα τρία τέσσερα τὰ ὁποῖα ὅμως στὴν πορεία, ἀπεδείχθησαν εἴτε ἀνύπαρκτα, εἴτε μὴ διαθέτοντα καπνοσύριγγες. Σκασμένος ἤμην. Τελευταία ἡμέρα τοῦ ταξειδίου, σκάω σὲ ἕνα μώλλ, μήπως καί... Τζίφος καὶ ἐκεῖ... Δίπλα στὸ μώλλ, ὄχι ξεχωριστὸ κτίσμα, ἀλλὰ οὔτε καὶ ἐνιαῖο, κἄπως κολλητὸ φαινόταν, εἶχε ἕνα μέγα αἴθριο. Ὅπου τὰ πόστα ἦσαν ἀκριβῶς ὅπως τὰ ἀντίστοιχα στὸ παζάρι τοῦ Πειραιῶς. Πωλοῦσαν ῥοῦχα κυρίως, ἀπομιμήσεις. Παιγνίδια ἐπίσης καὶ εἴδη κινητῶν, ὅπως στὰ ὑπαίθρια πανηγύρια θρησκευτικῶν ἑορτῶν. Ἔκανα τὸν γύρο μήπως καί, ἀλλὰ τίποτε... Ξαναγύριζα τὸν κύκλο, ἦταν δαιδαλῶδες μάλιστα. Σὲ ἕναν πάγκο, εἶδα ἀναπτῆρες καὶ στάθηκα. Τὸ μέρος ἐκεῖνο, πωλοῦσε: Λάστιχα γιὰ ποδήλατα. Μπαταρίες. Γάντια γιὰ κηπευτικὴ χρῆσιν. Εἴδη μπάνιου. Σὲ ἕνα ῥαφάκι, διέκρινα τὸ ἄκρον ἑνὸς ἐπιστομίου! Πωπώ, πῶς ἔνοιωσα! Οὔτε ὁ Φλέμινγκ ὅταν διεπίστωσε ὅτι ἡ μούχλα... Τὸ τράβηξα ἔξω καὶ διέκρινα μιὰν πιποῦλα! Ἐν τάξει, ὄχι καὶ ἀπαράμιλλου στύλ, ἀλλὰ στὴν ἀναβροχιά, καλὸ καὶ τὸ χαλάζι. Κόστιζε μάλιστα 4 εὐρώ.

[lefteris]

Είσαι απολαυστικός και τα ταξίδια σου ως άλλος Φιλέας Φογκ εις τον γύρον του κόσμου σε 30 καπνοσύριγγες είθε να διπλασιαστούν. (Τα πέρι Φράνκο και βασιλιάδων στα χαρίζω. Βρε θεομπαίχτη ο Ντουρούντη εσκοτώθη στη μάχη!)

[nikos251]

Απο τα τρια τελευταια ταξιδια σας ψηφιζω Λισσαβωνα,οχι οσον αφορα τα αξιοθεατα της πολης μιας και δεν εχω βρεθει ποτε εκτος Ελλαδος και δεν ειχα την τυχη-ευχαριστηση να την επικεφτω,οσον αφορα τις πιπες εννοω,δεν ξερω αν ειναι καποιο brand η no name παντως ειναι αρκετα συμπαθητικη η συγκεκριμενη πιπουλα..

[WoodTurningGR]

Πιστεύω να καταφέρω να το απολαύσω ολόκληρο...
Πρώτη εντύπωσις: Εξαίρετον!

[vangelakas]

[vangelakas]

Δουβλίνον, Ἰρλανδία. Σεπτέμβριος 2018.

Ἕνα ἀπὸ τὰ πρῶτα λογότυπα ποὺ βλέπει συχνάκις εἷς καπνοσυριγγιστὴς (ἀπὸ τὴν πρώτη μάλιστα στιγμὴ καθ’ἣν εἰσέρχεται εἰς τὸ ἠδὺ πάρεργον (χόμπυ) αὐτό) μία μᾶλλον λογοτυπικὴ φράσις ποὺ βλέπει, εἶναι ἡ peterson of dublin. Συναντᾶται κυρίως εἰς τοὺς καπνοὺς ἀλλὰ καὶ σὲ καπνοσύριγγες.

Πρὸ μηνὸς περίπου, τὴν φράση αὐτή, μὲ τὴν συγκεκριμένη γραμματοσειρά, στύλ, τὴν εἶδον ἐκ τοῦ σύνεγγυς, εἰς τὴν ὁδὸν νασάου, στὸ Δουβλίνο.

Τὰ ἐκτιθέμενα κομμάτια στις βιτρίνες, ἦσαν μούρλια, ποικιλία μεγάλη, μείζων! Αἱ τιμαὶ (γιὰ τὶς πίπες) ὀλίγον (πολύ, γιὰ νὰ εἶμαι εἰλικρινὴς) τσιμπημέναι ἐνῷ αἱ τῶν καπνῶν, ἀπελπισία. 25 εὐρὼ τὸ 50γραμμαρίων κυτίον. Οἱ πωληταὶ λίαν ἐξυπηρετικοί.

[nikos251]

καλοκαπνιστη η καινουγια σας πιπα κ.vangelakas ειναι πολυ ομορφη και ωραια φωτο,ο χωρος μου θυμιζει πινακοθηκη(αν δεν γινομαι αδιακριτος)..

[vangelakas]

[vangelakas]

Μὶνσκ, Λευκορωσσία. Νοέμβριος 2018

Εἰς τὴν вулiца Карла Маркса (ἐλάχιστα πάνω ἀπὸ τὸ σταυροδρόμι μὲ τὴν вулiца Леніна - ἔλεος, ὁδὸς Μάρξ, ὁδὸς Λένιν· τί ὀνόματα τοῦτα ποὺ ἔπρεπε νὰ ὐποστῶ, ἀκροδεξιὸς ὤν καὶ ἔναντι τῆς πρεσβείας τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου, βρῆκα τὸ μοναδικὸν ἀξιοπρεπὲς καπνοπωλεῖον εἰς τὴν πρωτεύουσα τῆς Λευκορωσσίας. Περίεργο τοῦτο, διότι πρῶτον, πρόκειται γιὰ μεγάλη πρωτεύουσα πόλι μεγάλης χῶρας (πληθυσμιακῶς εἶμεθα στὰ ἴσα μὲ αὐτοὺς) ἐνῷ νόμιζα τσιμπουκάτους, τοὺς βόρειους σλάβους, ἴσως καὶ μιᾶς κἄποιας κομμουνιστολαγνείας των – διαθέτουν ἀδριάντα τοῦ (λευκορώσσου) Ντερζίνσκυ! Πλὴν βεβαίως τοῦ Λένιν, ἔξωθεν τοῦ κοινοβουλίου των. ἡ πωλήτρια ἐκεῖ, δὲν ἤξερε τὴν παραμικρὰν ἀγγλικὴν λέξιν, τῆς ἔδειχνα μιὰ πίπα προσπαθώντας νὰ μάθω ἐὰν ἔχῃ καὶ τέτοιες πλὴν καπνῶν, εὐτυχῶς ποὺ ἔσκασε μύτη μιὰ κοπέλα καὶ μᾶς βοήθησε καὶ βρήκαμε ἄκρη. Αἱ τιμαὶ καπνῶν λίαν καλαί.

Κίεβον, Οὐκρανία. Νοέμβριος 2018

Γυρνοβολώντας εἰς τὴν πόλιν, εἶχα πάθει πλάκα ὁ καψερὸς μὲ τὸ κάλλος τῶν κυκλοφορουσῶν δεσποινίδων, κυριῶν καὶ ὅ,τι ἄλλο ὑπάρχει εἰς τὴν ποικιλίαν τῶν θηλέων χόμο σάπιενς. Πώπω, ἔνοιωθα σὰν ἐξοδοῦχος -μετὰ ἀπὸ 25 συναπτὲς ἡμέρες ἐμπλοκῆς- εἰς τὴν πλατείαν Ἡρώων τῆς Κομοτηνῆς, ὅπου γίνεται αἰδοιοθύελλα ἀπὸ τὶς φοιτήτριες τῆς Φιλοσοφικῆς καὶ Νομικῆς. Ὅμοια θύελλα εἰς τὴν вулиця Хрещатик, Майдан Незалежності καὶ τὴν вулиця Богдана Хмельницького μὲ οὐκρανὲς νὰ κυκλοφορῶσιν καὶ νὰ ἀναρωτῶσαι γιατί δὲν ---------. Ὅμοια συναισθήματα χλιμιντρίσματος ἔνοιωσα εἰς ἔνα τσιμπουκοπωλεῖον ἀκριβῶς ἔναντι τῆς ὄπερας τῆς πόλεως, μὲ μιὰ πωλήτρια στὴν ὀποίαν ἤθελον πάραυτα ὑποβάλει πρότασιν γάμου μὲ χωρὶς τὴν παραμικρὰν διάθεσιν ἀπαιτήσεως προικὸς ἀκινήτων καὶ τὰ τοιαῦτα· προῖξ ἦτο ἄλλωστε τὸ σάρκινο ντουέτο ποὺ διέθετε συγκρατούμενο σὲ στηθόδεσμο cup G καὶ βάλε. Ὦ, λαλά, τί πακέτο ἤντουνα ἐκεῖνο, δὲν θυμᾶμαι τίποτε περισσότερο ἀπὸ τὸ πρᾶγμα τι περιποιημένο καὶ καλοστυλιζαρισμένο κατάστημα εἰς τὴν вулиця Володимирська! Ποιος εἶχε μυαλὸ νὰ προσέξῃ καὶ νὰ συγκρίνῃ τιμὲς καπνῶν καὶ τὰ τοιαῦτα λοιπόν...

Πάνορμος (Παλέρμο), Ἰταλία. Φεβρουάριος 2019

Λίαν ἑλκυστικαὶ αἱ τιμαὶ τῶν καπνῶν, ἐνῷ αἱ τῶν καπνοσυριγγίων, ὄχι καὶ τόσο! Οἱ τσιτσιλιάνοι πωληταὶ ἀρκετὰ ἐξυπηρετικοί.

Κωνσταντίνου Πόλις. Φεβρουάριος 2019

Δυσκόλως ἐνετόπισα τὸ κατάστημα διότι ἦτο ὄχι ἰσογείως ἀλλὰ εἰς τὸν πρῶτον ὄροφον. Καὶ ἦταν τεράστιον, μὲ ποικιλία κομματιῶν ἀτελεύτητη! Δὲν ἔβγαινες ἀπὸ ἐκεῖ, οὔτε σὲ τρία τέρμηνα! Εὐτυχῶς, πῆγα ἀπόγευμα καὶ μὲ ἔδιωξαν λίαν εὐγενῶς. Δὲν εἶχαν καθόλου καπνούς, παρὰ μόνον καπνοσυρίγγια τῶν ὁποίων τὰς τιμὰς περίμενα χαμηλοτέρας.

Βηρυττός, Λίβανος. Μάρτιος 2019

Ἐλαχίστη ποικιλία σὲ κεντρικότατο μάλιστα σημεῖον τῆς πρωτευούσης τοῦ Λιβάνου – πλατεία Σὰρλ ντὲ Γκώλ. Αἱ τιμαὶ τῶν καπνῶν λίαν συμφέρουσαι!

Kισινάου, Μολδαβία. Μάϊος 2019

Μπορεῖ νὰ μὴν ὡμιλοῦσε οὔτε δύο δράμια ἐγγλέζικα, ἀλλὰ συνεννοηθήκαμε μούρλια μὲ τὴν πωλήτρια, ἕνα ποίημα μολδαβικόν. Καλαὶ τιμαί, ἐνῷ πέτυχα καὶ ἕναν καπνὸ ποὺ δήλωνε ὅτι εἶναι συμπατριώτης. Μᾶλλον ἐκ Ξάνθης! Μὰ ὑπάρχουν ἔτι, ἑλληνικὰ καπνά;

[vangelakas]

Τύρασπολ, Μολβαβία dejure, Ὑπερδνειστερία defacto. Μάϊος 2019

Ἡ Ὑπερδνειστερία ἦταν τμῆμα τῆς ΣΣΔ Μολδαβίας ἡ ὁποία Ὑπερδνειστερία, μόλις ἀνεξαρτητοποιήθηκε ἡ Μολδαβία ἀπὸ τὴν Σοβιετία, ἔδρασε ὁμοίως κατὰ τῆς Μολδαβίας. Ἀποτέλεσμα ἕνας ἐμφύλιος πόλεμος –ὄχι καὶ τόσο ἐμφύλιος, καθ’ὅσον οἱ ὑπερδνειστέριοι εἶναι ῥῶσσοι– καὶ ἡ περιοχὴ νὰ εἶναι πλέον ντὲ φάκτο ἀνεξάρτητη. Ἀδριάντες τοῦ Λένιν, σφυροδρέπανα συνθέτουν τὴν πόλη. Τιμαὶ λίαν καλαί, ἀλλὰ ἀπὸ ποικιλία, ἑπόμενη ἐρώτησις παρακαλῶ!

Σαράγεβον, Βοσνία – Ἑρζεγοβίνη. Ἰούλιος 2019.

Ὀλίγα μέτρα δυτικῶς ἀπὸ τὸ μνημεῖον τῆς αἰωνίου φλόγας, στὴν κεντρικοτάτη λεωφόρο τῆς πόλεως, ὀνόματι Στρατάρχου Τίτο, τὸ ἐκεῖ καπνοπωλεῖον εἶχε ἐλάχιστη ποικιλία μὲ καλὲς τιμὲς πάντως σὲ καπνοσύριγγες καὶ καπνούς. Ὑπῆρχαν πάντως κι ἄλλα σημεῖα ἀγορῶν ὅπως στὰ μεγάλα ἐμπορικὰ κέντρα τῆς πόλεως.

Μαρρακές, Βασίλειον τοῦ Μαρόκο. Σεπτέμβριος 2019.

Ὅταν γυρνοβολᾷς στὴν πόλι καὶ προφανῶς στὴν πλατεία Τζὲμ λὰ Φνά, τὴν μεγαλυτέραν ὅλης τῆς Ἀφρικῆς, συχνὰ ἀκοῦς ἕναν ἦχο: θόρυβο πολλῶν κερμάτων κτυπούμενα μεταξύ των, στὴν παλάμη κἄποιου. Αὐτὸς ὁ κἄποιος πωλεῖ σιγαρέττα. Διαθέτει τρεῖς – τέσσερις μάρκες καὶ μπορεῖς νὰ ἀγοράσῃς ἀκόμα καὶ ἕνα ἐπειδὴ σὲ κυρίευσεν ξάφνου καημός. Μὲ κἄτι τέτοια δεδομένα ἀνησυχοῦσα πὼς καταστήματα εἰδῶν καπνιστοῦ δὲν θὰ ὑπῆρχον στὴν ἔστω πιὸ τουριστικὴ πόλι τοῦ Μαρόκου. Δὲν λάθευσα – γυρνοβόλισα σὲ κἄτι μέρη τὰ ὁποῖα εἶχα ἐπισημάνει ὡς καπνοπωλεῖα στὴν διαδικτυακὴ ἔρευνα ποὺ κάνω πρὸ τοῦ ταξειδίου, τὰ ὁποῖα μέρη, ὦ Θεοί! ἤντουσταν οὔτε κἂν τσιγαροπωλεῖα. Προπατζίδικα ἤσαντε καὶ πωλοῦσαν κἄναν ἀναπτῆρα ξερωγώ, τίποτε ἠλεκτρονικὰ τσιγάρα... Μείζων ἡ ἦττα ἣν ἔφαγα ὁ καημένος. Ἐν τέλει καὶ ἀφ’ οὗ εἶχα ἀπελπιστῇ, εἶχα συμφιλιωθῇ μὲ τὴν ἰδέα ὅτι θὰ ἦτο ταξείδιον ἄνευ ἀγορᾶς καπνοσυριγγίου, σὲ μιὰ βόλτα πρὸς τὴν Ἐσσαουΐρα, πόλιν παραθαλάσσιον, ηὗρα μιὰν μοναδικιὰν σὲ κατάστημα μὲ ξύλινες κατασκευές. Χονδροκομμένη βεβαίως καὶ ἴσως κάθε ἄλλο παρὰ πίπα, ἀλλὰ δὲν μὲ ἔνοιαξε καθόλου. Τὸ μόνο ποὺ μὲ πείραξε ἦταν ποὺ δὲν παζάρεψα τὴν τιμὴν τῶν 120 ντιρχὰμ (≈ 12 εὐρὼ) καίτοι μὲ ἀπέτρεψα διότι ἂν χαλιόμουν μὲ τὸν πουλητή, θὰ ἤθελα νὰ φύγω ἄνευ ἀγορᾶς, συνεπῶς...

Ἑρεβάν, Ἀρμενία. Ὀκτώβριος 2019

Ἡ λεωφόρος Αmiryan ξεκινᾷ ἀπὸ τὴν πλατεία Δημοκρατίας (πλατεία Λένιν μέχρι τὸ 1990) τὴν πλέον κεντρικὴ (καὶ ἐντυπωσιακοτάτη) πλατεῖα τῆς πόλεως. Ἐκεῖ λοιπόν, ἕνα τσιμπουκοπωλεῖον ἀρκετὰ σένιο. Ποικιλία ἐλαχίστη μὲ ὄχι καὶ τόσο ὅμορφα κομμάτια, τὰ ὁποῖα μάλιστα ἦσαν ἀκριβά. Ἔφυγα. Ἐπῆγα σὲ ἕνα ἄλλο, κἄνα χιλιόμετρο πιὸ πέρα, ὅπου ἡ ἀλλαγὴ ἦταν σημαντική! Περισσότερα κομμάτια καὶ τιμαὶ ὑποφερταί. Χτύπησα μία μὲ 15.000 ντρὰμ (δῆλα δη 29,23 εὐρὼ) ντρὰμ σόρρυ μὲ εἶπε ἡ πουλήτρια, μὲ τέτοια τιμὴ ποὺ στὴν δίδομε ῥὲ τσίπη, δὲν δίνομε καὶ , φύγε ἀπὸ δῶ ῥὲ λοῦστρο!

Τυφλίς, Γεωργία. Ὀκτώβριος 2019

Ἔχω ἐπισκεφθεῖ λοιπόν, ἕνα καπνοπωλεῖον στὸ κέντρον τῆς Τυφλίδος, σὲ δρόμο δῆλα δή, λίγο ἀπόμερο, μὲ χωρὶς πολλὴ κίνηση. ἡ πωλήτρια ἐνοχλήθη ποὺ κἄποιος τῆς διετάραξε τὴν ἡσυχίαν. Πίπες δὲν ἔχω, ἔχει ὅμως τὸ ἄλλο τὸ κατάστημά μας! Ἤπρεπε νὰ διανύσω ἄλλα 1900 μέτρα. Φθάνω ἐκεῖ, στὸ Davidoff Cigar House καὶ ἔπαθα σόκ· ἡ φθηνότερη πίπα 180 εὐρώ, ἔβλεπα, πάνω στὴν συσκευασία, τὸν ἀριθμὸ τὸ ἀντίτιμο σὲ λάρι (νόμισμα τῆς Γεωργίας) καὶ σκεπτόμανε, δὲν γίνεται, εἶναι κἄποιος κωδικός, δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι τιμή. Μὲ τὸν πωλητή, ὁ ὁποῖος προσέθεσε τὸ ἐπίρρημα “φυσικὰ” στὸ ὅτι εἶναι τιμή, αὐτὸ ποὺ βλέπεις, δὲν τὸ πολυτράβηξα, τοῦ εἶπα ἁπλῶς κἄποια ὀλίγα, μὴ μᾶς περνάει γιὰ αὐνάνες ἀλλὰ ὄχι καὶ τόσο ἐντόνως καθ’ὅσον ἡ “μέριμνα” ποὺ μπορεῖ νὰ λάβῃς ἀπὸ γεωργιανοὺς πάνω σὲ τσαμπουκὰ μπορεῖ νὰ σοῦ στοιχίσει καὶ κάταγμα λεκάνης… Ἔφυγα γρήγορα καὶ τοὺς μούτζωσα – δὲν μὲ εἶδον. Ἠγόρασα μία ἐν τέλει, ἀπὸ ὑπαίθρια ἀγορὰ στὴν λεωφόρο Shota Rustaveli τὴν πιὸ ἐμβληματικὴ τῆς πρωτευούσης τῆς Γεωργίας μὲ μόλις 15 λάρι (4,6 εὐρὼ περίπου) τὸ καπνοσυρίγγι ἄνευ προσδοκιῶν νὰ καπνιστῇ, ἁπλῶς γιὰ τὴν συλλογή.

[Erinmore]

Ευάγγελε ευχαριστούμε πολύ για την λεπτομερή και συνάμα δροσερή δημοσίευσή σου.
Είσαι, όπως πάντα, απολαυστικός!